01.06.2014 – 15.06.2014
“Het wordt tijd, dat de mens zijn doel kiest. Het wordt tijd, dat de mens de kiem van zijn hoogste verwachting plant. Nog is zijn grond daarvoor rijk genoeg. Maar eenmaal zal deze grond arm en murw zijn en geen hoge boom zal meer uit hem kunnen opgroeien. Wee! De tijd komt, waarin de mens de pijl van zijn verlangen niet meer over de mensen uitschiet en de pees van zijn boog verleerd heeft te gonzen! Ik zeg u: men moet nog chaos in zich hebben om een dansende ster te kunnen voorbrengen. Ik zeg u: chaos is nog in u.” Zo profeteert Nietzsches Zarathoestra, alvorens hij voor het verzamelde volk een beeld schetst van de laatste mens, een mensengeslacht dat het geluk heeft gevonden en niet meer in staat is om scheppend boven zichzelf uit te stijgen, een mensengeslacht dat met zijn doel samenvalt en in weerwil van elk faustiaans streven bij het ogenblik verwijlen wil.
Het CURA-collectief vond in de oude pastorij van Kerksken een onderkomen. Het gebouw staat al jaren leeg en werd in zorgelijke staat aangetroffen. Maar net die situatie gaf een mooie vertrekbasis voor de werken die het Cura-Collectief op die locatie ontwikkelde. Eén voor één gaan de installaties, etsen en raamtekeningen een dialoog aan met het gebouw. Ze voegen nieuwe betekenissen toe aan oude ruimtes en kamers. Daarbij gaan de gebruikte materialen zoveel mogelijk in gesprek met de ruimte en de tijd. Wol, aarde, geluiden, en lijnen in grafiet en wol be-tekenen de pastorij opnieuw. Ze schrijven mee aan de historiek van een plek op een scharnierpunt tussen verleden en toekomst.
Wat het C-C in deze pastorie verbindt, is de ZORG (cura) voor de wereld, voor mensen, voor onszelf.
Foto’s van Dirk De Deyn en Els De Vuyst